ความผิดปกติของการนอนหลับหลายอย่างเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของฝันร้าย รวมถึงอาการนอนไม่หลับ ภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้น ความผิดปกติของการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับ การนอน และลมหลับ มีรายงานการฝันร้ายในประมาณ 17% ของผู้ที่เป็นโรคนอนไม่หลับเรื้อรัง  ความฝัน และ 33% ของผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคลมหลับเมื่อฝันร้ายกำเริบรบกวนการทำงานของบุคคลในระหว่างวัน พวกเขาอาจได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคฝันร้าย โรคฝันร้ายคือ ความผิดปกติของการนอนหลับชนิดหนึ่งที่เรียกว่าพาราซอมเนีย (parasomnia ) อาการฝันผวาตอนกลางคืนเป็นอาการกระสับกระส่ายอีกประเภทหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับฝันร้าย คนที่เป็นโรคกลัวกลางคืนอาจขยับร่างกายและแสดงอาการตื่นตระหนกระหว่างการนอนหลับ เช่น เตะ ดิ้น หรือแม้แต่กรีดร้อง