โอโอไซต์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและสุกเต็มที่จากรังไข่และท่อนำไข่ส่วนต้นถูกนับและวัดตามแกนหลักโดยใช้สเตริโอไมโครสโคป (Nikon SMZ-1500) ที่เชื่อมต่อโดยตรงกับคอมพิวเตอร์ด้วยเครื่องวิเคราะห์ภาพ (Nikon, NIS-Elements) ตามข้อบ่งชี้ที่กำหนดโดย Mangold-Wirz ( พ.ศ. 2506 )  ปลาหมึก โอโอไซต์ถูกกำหนดเป็นสี่คลาส ขึ้นอยู่กับระยะของการพัฒนา (1) โอโอไซต์ของฟอลลิเคิลระยะแรก (ขนาดเล็ก 0.09–1.67 มม.) (2) โอโอไซต์ของฟอลลิเคิลตอนปลายที่ไม่มีผิวเป็นริ้ว (ขนาดกลาง, 1.68–2.53 มม.) (3) โอโอไซต์ไข่แดงที่มีพื้นผิวสีขาวและมีลาย (ใหญ่) และ (4) โอโอไซต์ที่โตเต็มที่มีผิวเรียบและมีสีส้ม ขนาดของสองประเภทสุดท้ายอยู่ระหว่าง 2.54 ถึง 3.75 มม. ค่าความดกของไข่ที่อาจเกิดขึ้น (PF) แสดงเป็นผลรวมของจำนวนโอโอไซต์ในรังไข่และท่อนำไข่บวกกับจำนวนไข่ที่วางไข่แล้ว สำหรับการประเมินการจัดสรรการสืบพันธุ์สำหรับผู้หญิงแต่ละคน เราได้กำหนดดัชนีสองรายการ (1) ความยาวแคปซูลไข่สัมพัทธ์ (REL) ซึ่งคำนวณเป็นอัตราส่วนระหว่างความยาวแคปซูลไข่เฉลี่ยในแกนหลักและ ML และ (2) ค่าสัมพัทธ์ Egg Capsule Weight (REW) เป็นอัตราส่วนระหว่างน้ำหนักแคปซูลไข่เฉลี่ยกับ BW นอกจากนี้ หลังจากการวางไข่ครั้งล่าสุด ไข่ทั้งหมดจะถูกนำออกจากวัสดุพิมพ์อย่างระมัดระวัง วัดและชั่งน้ำหนักตามที่ระบุไว้ข้างต้น ปริมาตรของไข่ถูกประมาณโดยใช้สูตรสำหรับปริมาตรของโพรเลตทรงรี (4/3) πLW 2 (ภายใน 0.01 มม. 3 ) (เบเยอร์1987 ) โดยที่L  = ความยาวไข่ (มม.) และW  = ความกว้างของไข่ (มม.) .