ในช่วงต้นของสมัยโทคุงาวะ (ค.ศ. 1603–1867) ซามูไรซึ่งมีสัดส่วนไม่ถึง 10 เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมด ถูกจัดให้อยู่ในวรรณะปิด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่ยิ่งใหญ่กว่าในการหยุดระเบียบทางสังคมและสร้างเสถียรภาพให้กับสังคม แม้ว่ายังคงได้รับอนุญาตให้สวมดาบสองเล่มซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตำแหน่งทางสังคม แต่ซามูไรส่วนใหญ่ถูกบังคับให้เป็นข้าราชการ พลเรือน หรือทำการค้าขายในช่วง 250 ปีแห่งสันติภาพซึ่งได้รับชัยชนะภายใต้รัฐบาลโชกุนโทคุงาวะ(เผด็จการทหาร) นอกจากนี้  ความรู้ทั่วไปเรื่องซามูไร  การเพิ่มขึ้นของเมืองและการขยายตัวของเศรษฐกิจการค้าในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 ญี่ปุ่นนำไปสู่การเฟื่องฟูของวัฒนธรรมเมือง ที่มีชีวิตชีวา ซึ่งในที่สุดก็เข้ามาแทนที่ความเข้มงวด ในที่สุดวิถีชีวิตของซามูไร ในเวลาเดียวกัน ฐานะทางเศรษฐกิจของซามูไรซึ่งดำรงชีพด้วยค่าจ้างคงที่เป็นหลักก็กำลังถูกกัดกร่อน แม้ว่าครอบครัวซามูไรจะมียศศักดิ์สูงก็ตาม ครอบครัวซามูไรจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ประสบปัญหาความยากจนเมื่อสิ้นสุดยุคโทคุงาวะ