แนวคิดที่ว่าการเรียนรู้ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนยังดูเหมือนเป็นการจำกัดมากเกินไป และบางทีอาจเป็นมรดกตกทอดที่ไม่จำเป็นของพฤติกรรมนิยมรุ่นก่อนๆ ไม่ชัดเจนว่าสัตว์ควรมีส่วนร่วมในพฤติกรรมรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งเพื่อให้รูปแบบพฤติกรรมนี้ได้รับผลกระทบจากการเรียนรู้ ในหลายกรณี จริง ๆ แล้ว การปฏิบัติเช่นนั้นไม่จำเป็นเลย นกขับขานรุ่นเยาว์ในบรรดานกขับขานจำนวนมากต้องเรียนรู้เพลงประจำสายพันธุ์ของพวกมันอย่างชัดเจน กระบวนการเรียนรู้นี้มีหลายแง่มุม หนึ่งในนั้นอาจเกี่ยวข้องกับการฝึกฝนเพลงในตอนต้นของฤดูกาลที่สองของลูกนก แต่อีกแง่มุมที่สำคัญก็คือการเปิดรับเพลงสำหรับผู้ใหญ่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีแรกของลูกนก ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ลูกนกไม่ได้ฝึกร้องเพลงเลย เมื่อปราศจากประสบการณ์ดังกล่าว สิ่งมีชีวิต นกแชฟฟินช์และนกกระจอกร้องเพลงจึงผลิตเพลงสำหรับผู้ใหญ่ในเวอร์ชันที่ยากไร้อย่างยิ่ง นกฟินช์บางตัวอาจพัฒนาเพลงที่มีลักษณะเฉพาะของสายพันธุ์อื่นมากกว่าหากนั่นคือสิ่งที่พวกเขาได้ยินในช่วงชีวิตนี้ มีตัวอย่างอื่นๆ อีกมากมายที่การเรียนรู้ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับโอกาสในการสังเกตมากกว่าโอกาสในการฝึกฝน