นักวิจัยทั้งสองคนกล่าวว่างานที่ใช้ในหนูแฮมสเตอร์เป็นก้าวสำคัญกล่าวว่า "การพัฒนาแฮมสเตอร์ที่ตัดต่อยีนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย "แต่สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจวงจรของระบบประสาทที่เกี่ยวข้องกับ พฤติกรรม ทางสังคมของมนุษย์ และแบบจำลองของเรามีความเกี่ยวข้องในการแปลสำหรับสุขภาพของมนุษย์ การทำความเข้าใจบทบาทของวาโซเพรสซินในพฤติกรรมเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อช่วยระบุกลยุทธ์การรักษาแบบใหม่และมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับกลุ่มต่างๆ ของความผิดปกติทางจิตเวช ตั้งแต่ออทิสติกไปจนถึงภาวะซึมเศร้า