ยานอวกาศส่วนใหญ่ไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยตัวเอง ขึ้นอยู่กับความเร็วเริ่มต้นที่ส่งโดยยานส่ง ซึ่งจะแยกออกจากยานอวกาศเมื่อภารกิจเสร็จสิ้น โดยทั่วไปแล้วยานอวกาศจะถูกวางไว้ในวงโคจรรอบโลก หรือหากได้รับความเร็วที่เพียงพอเพื่อหลีกหนีแรงโน้มถ่วงของโลก ก็จะเดินทางต่อไปยังจุดหมายอื่นในอวกาศ ยานอวกาศเองมักจะบรรทุกเครื่องยนต์จรวดขนาดเล็กสำหรับการหลบหลีกและทิศทางในอวกาศ Lunar Module ซึ่งเป็นยานลงจอดบนดวงจันทร์ที่มีมนุษย์ใช้ในโครงการอพอลโล ยาน มีเครื่องยนต์จรวดที่ช่วยให้ลงจอดบนดวงจันทร์ได้อย่างนุ่มนวล และส่งลูกเรือกลับไปยังโมดูลบัญชาการที่โคจรรอบดวงจันทร์ ในทางกลับกันยานลำหลังมีกำลังจรวดเพียงพอในโมดูลบริการที่ติดอยู่เพื่อออกจากวงโคจรของดวงจันทร์เพื่อเดินทางกลับโลก ยานโคจรของกระสวยอวกาศของสหรัฐฯ ใช้เครื่องยนต์เชื้อเพลิงเหลวบนเครื่องบิน 3 เครื่องซึ่งจัดหาโดยแท็งก์ภายนอกแบบใช้แล้วทิ้งและบูสเตอร์เชื้อเพลิงแข็ง 1 คู่ในการเข้าถึงอวกาศ