ยกเว้นชาวกรีกและโรมันโบราณ วัฒนธรรมส่วนใหญ่ใช้วิธีให้ความร้อนโดยตรง ไม้เป็นเชื้อเพลิงในยุคแรกๆ ที่ใช้ แม้ว่าในสถานที่ที่ต้องการความอบอุ่นระดับปานกลางเท่านั้น เช่น จีน ญี่ปุ่น และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ถ่านไม้ (ที่ทำจากไม้) ถูกนำมาใช้เพราะมันสร้างควันน้อยกว่ามาก ปล่องไฟหรือปล่องไฟซึ่งตอนแรกเป็นช่องเปิดธรรมดาตรงกลางหลังคาและต่อมาก็ลอยขึ้นจากเตาผิงโดยตรง ปรากฏขึ้นในยุโรปในศตวรรษที่ 13 และกำจัดควันไฟและไอระเหยจากพื้นที่อยู่อาศัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ ความร้อน เตาแบบปิดดูเหมือนจะถูกใช้ครั้งแรกโดยชาวจีนเมื่อประมาณ 600 ปีก่อนคริสตกาล และในที่สุดก็แพร่กระจายผ่านรัสเซียไปยังยุโรปเหนือและจากที่นั่นไปยังอเมริกา ซึ่งในปี 1744 เบนจามิน แฟรงคลินได้คิดค้นการออกแบบที่ปรับปรุงใหม่ที่เรียกว่าเตาแฟรงคลิน เตาใช้ความร้อนโดยเปล่าประโยชน์น้อยกว่าเตาผิงมาก เนื่องจากความร้อนของไฟถูกดูดซับโดยผนังเตา ซึ่งทำให้อากาศในห้องร้อนขึ้น แทนที่จะผ่านปล่องไฟในรูปของก๊าซเผาไหม้ที่ร้อน