จักรเย็บ ผ้ากุ๊นอเมริกันเครื่องแรกถูกคิดค้นโดยWalter Huntในปี 1832 เครื่องจักรของเขาใช้เข็มที่มีตาและจุดที่ปลายด้านเดียวกันแบกด้ายบน และกระสวยที่ตกลงมาแบกด้ายล่าง เข็มโค้งเคลื่อนผ่านผ้าในแนวนอน ทิ้งห่วงไว้ขณะที่ถอนออก กระสวยผ่านห่วงประสานด้าย การป้อนไม่น่าเชื่อถือ ทำให้ต้องหยุดเครื่องบ่อยครั้งและตั้งค่าใหม่ ในที่สุดฮันต์ก็หมดความสนใจในเครื่องจักรของเขาและขายเครื่องจักรทีละเครื่องโดยไม่สนใจที่จะจดสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ของเขา และจดสิทธิบัตรได้ในช่วงปลายปี พ.ศ. 2397 เท่านั้น ในปี พ.ศ. 2385 จอห์น กรีนัฟได้จดสิทธิบัตร จักรเย็บผ้า เครื่องแรกในสหรัฐอเมริกา นิวตันและอาร์ชิโบลด์หุ้นส่วนชาวอังกฤษแนะนำเข็มชี้ตาและการใช้สองพื้นผิวกดเพื่อให้ผ้าอยู่ในตำแหน่งในปี พ.ศ. 2384 เครื่องจักรเครื่องแรกที่รวมองค์ประกอบที่แตกต่างกันทั้งหมดของครึ่งศตวรรษก่อนหน้าของนวัตกรรมเข้ากับจักรเย็บผ้าสมัยใหม่คืออุปกรณ์ที่สร้างโดยนักประดิษฐ์ชาวอังกฤษ John Fisher ในปี 1844 เร็วกว่าเครื่องจักรที่คล้ายกันมากที่สร้างโดย Isaac Merritt Singer ในปี 1851 และElias Howeที่รู้จักกันน้อยกว่าในปี 1845 อย่างไรก็ตามเนื่องจากการยื่นจดสิทธิบัตรของ Fisher ที่สำนักงานสิทธิบัตรไม่เรียบร้อย เขาไม่ได้รับการยอมรับเนื่องจากจักรเย็บผ้าสมัยใหม่ในข้อพิพาททางกฎหมายเกี่ยวกับลำดับความสำคัญกับ Singer และ Singer ก็เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ของสิทธิบัตร