หลอดฟลูออเรสเซนต์เป็นหลอดแก้วที่ มักจะบรรจุ ก๊าซ อาร์กอน และ ปรอทเล็กน้อย เมื่อเปิดใช้ แคโทดจะร้อนขึ้นและส่งอิเล็กตรอน ออก มา สิ่งเหล่านี้กระทบกับก๊าซอาร์กอนและปรอท ก๊าซอาร์กอนสร้างพลาสมาซึ่งช่วยให้อิเล็กตรอนเคลื่อนที่ได้ดีขึ้น เมื่ออิเล็กตรอนชนอะตอม ของปรอท จะทำให้โมเลกุลอยู่ในสถานะที่มีพลังงานมาก (เก็บพลังงานไว้) สถานะที่กระฉับกระเฉงนั้นอยู่ได้ไม่นาน และเมื่อพลังงานถูกปลดปล่อยออกมา มันจะปล่อยโฟตอนออกมา โฟตอนจากปรอทไม่สามารถมองเห็นได้เหมือนกับโฟตอนอื่นๆ พวกมันเป็นรังสีอัลตราไวโอเลต มีฟอสเฟอร์เคลือบอยู่ตามผนังกระเปาะ เมื่อโฟตอนกระทบกับโมเลกุลของสารเรืองแสง จะทำให้โมเลกุลนั้นเข้าสู่สภาวะตื่นเต้น เมื่อสารเรืองแสงนี้ปล่อยพลังงานออกมา มันจะปล่อยโฟตอนที่เรามองเห็นได้ และสร้างแสงขึ้นมา การเปลี่ยนชนิดของสารเรืองแสงสามารถเปลี่ยนสีที่เรามองเห็นได้ แต่โดยปกติแล้วหลอดฟลูออเรสเซนต์จะขาวกว่าหลอดไส้ซึ่งมีสีเหลืองเล็กน้อย LED (หรือที่เรียก ว่าไดโอดเปล่งแสง) ทำเหมือนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เป็นชิปของวัสดุสารกึ่งตัวนำ หลอด LED มีประสิทธิภาพมากกว่าและมีอายุการใช้งานยาวนานกว่าหลอดไส้หรือหลอดฟลูออเรสเซนต์ ซึ่งแตกต่างจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ ไฟ LED ไม่ใช้สารปรอท ซึ่งเป็นพิษ เป็นเวลาหลายปีที่ หลอดไฟ LED ไม่สว่างเท่าหลอดไฟประเภทอื่นๆ และมีราคาสูงกว่าด้วย