ในปี 1890 ไดร์ เป่าผมเครื่องแรกถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยAlexander Godefroy สไตลิสต์ชาวฝรั่งเศส สิ่งประดิษฐ์ของเขาคือรุ่นที่นั่งขนาดใหญ่ซึ่งประกอบด้วยฝากระโปรงที่ติดกับท่อปล่องไฟของเตาแก๊ส Godefroy คิดค้นมันเพื่อใช้ในร้านทำผม ของเขา ในฝรั่งเศส และมันไม่ได้พกพาหรือใช้มือถือ สามารถใช้ได้โดยการให้คนนั่งข้างใต้เท่านั้น Gabriel Kazanjian นักประดิษฐ์ ชาวอเมริกันเชื้อสายอาร์เมเนียเป็นคนแรกที่จดสิทธิบัตรเครื่องเป่าลมในสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2454 ประมาณปี 1920 ไดร์เป่าผมเริ่มออกสู่ตลาดในรูปแบบพกพา นี่เป็นเพราะนวัตกรรมโดย National Stamping and Electricworks ภายใต้เครื่องหมายกากบาทสีขาวและต่อมาคือ US Racine Universal Motor Company และ Hamilton Beach Co. ซึ่งทำให้เครื่องเป่ามีขนาดเล็กพอที่จะถือด้วยมือได้ แม้แต่ในช่วงปี ค.ศ. 1920 เครื่องอบผ้ารุ่นใหม่ก็มักจะมีน้ำหนักมาก โดยมีน้ำหนักประมาณ 2 ปอนด์ (0.9 กก.) และใช้งานยาก พวกเขายังมีหลายกรณีของความร้อนสูงเกินไปและไฟฟ้าช็อต ไดร์เป่าผม ใช้งานได้เพียง 100 วัตต์ ซึ่งเพิ่มระยะเวลาที่ต้องใช้ในการเป่าผมให้แห้ง (ไดร์เป่าผมทั่วไปในปัจจุบันสามารถใช้ความร้อนได้ถึง 2,000 วัตต์)